Πάνω από ένα ζεστό cappuccino και ένα λαχταριστό κομμάτι carrot cake, ήρθε η συζήτηση έτσι, ώστε να διηγηθώ στη φίλη μου τη Μαρία μία σκηνή από τα παιδικά μου χρόνια. Εγώ και ο αδερφός μου μέσα σε ένα παιχνιδάδικο και τον ιδιοκτήτη του καταστήματος να μας λέει: «μπορείτε να πάρετε ό,τι θέλετε»! «Ό,τι θέλουμε;» ρωτήσαμε έκπληκτοι μπροστά στα πολύχρωμα κουτιά, τα λούτρινα ζωάκια, τις όμορφες κούκλες, τους γερανούς, τα φορτηγά τα κουζινικά, τα μουσικά όργανα και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ένα μικρό παιδί. «Ναι, ό,τι μα ό,τι θέλετε» επανέλαβε με σίγουρη φωνή. Με αυτή την κίνηση ήθελε να ευχαριστήσει το μπαμπά μου, που τον είχε βοηθήσει να σώσει την επιχείρησή του από τα χρέη.

Το συναίσθημα που ένιωσα τότε, το θυμάμαι ακόμα και το επαναφέρω στη ζωή μου σε στιγμές που χρειάζομαι ενδυνάμωση και ελπίδα. Είναι ένα συναίσθημα σύνθετο. Τα συσταστικά του: χαρά, ενθουσιασμός, ελευθερία επιλογής, απεριόριστη δυνατότητα. Μία αίσθηση ότι μπορώ να έχω οτιδήποτε επιθυμήσω, ότι δεν υπάρχει περιορισμός, ότι όλα είναι δυνατά, ότι οτιδήποτε σκεφτώ, οτιδήποτε φανταστώ μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Ότι μπορώ να φύγω από το παιχνιδάδικο κρατώντας ό,τι εγώ θέλω: μικρό, μεγάλο, φτηνό, ακριβό…

Ανατρέχω σε αυτή την ανάμνηση και βλέπω τον κόσμο σαν ένα απέραντο παιχνιδάδικο που ο ιδιοκτήτης του μου επαναλαμβάνει όσες φορές κι αν τον ρωτήσω ότι ναι, μπορώ να έχω ό,τι θέλω. Και είναι ένα συναίσθημα ατόφιας χαράς, παιδικού θαυμασμού απέναντι στα δώρα  της ζωής, καθαρού ενθουσιασμού.

Μικρή άσκηση Αυτογνωσίας

Θέλω τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, όπου κι αν είστε, να κάνετε μια μικρή άσκηση Αυτογνωσίας. Κλείστε για λίγο τα μάτια σας. Ανατρέξτε στη δική σας παιδική ηλικία και θυμηθείτε στιγμές που νιώσατε έτσι. Είμαι σίγουρη πως υπάρχουν. Είναι εκεί. Σας περιμένουν να τις ανακαλέσετε. Πώς ήταν; Πώς νιώσατε; Περιγράψτε τα συναισθήματά σας. Γράψτε τα σε μία κόλλα χαρτί.

Τώρα προσπαθείστε να φανταστείτε πώς θα ήταν αν μπορούσατε να επαναφέρετε ανά πάσα ώρα και στιγμή αυτή την υπέροχη αίσθηση. Πόσο θα σας βοηθούσε στη σημερινή σας πραγματικότητα ως ενήλικες;

Μέσα από Συνεδρίες Life Coaching μπορούμε να μάθουμε να αποκτάμε άμεση πρόσβαση σε παρόμοιες συναισθηματικές καταστάσεις και να τις χρησιμοποιούμε για να μας βοηθάνε να αντιμετωπίζουμε καλύτερα όσα μας απασχολούν σήμερα.

Αν καταφέρουμε να τροφοδοτούμαστε από τα ίδια μας τα βιώματα, στέλνουμε το μήνυμα στον εγκέφαλό μας ότι μας συμφέρει να συνεχίσουμε να δημιουργούμε όμορφες στιγμές, που με τη σειρά τους δημιουργούν όμορφες σκέψεις και όμορφα συναισθήματα, όχι μόνο για να χαιρόμαστε το ΤΩΡΑ αλλά και για έναν επιπλέον λόγο. Ο λόγος αυτός είναι ότι αυτές οι στιγμές θα είναι τα καύσιμά μας στις δύσκολες ώρες και στις αναποδιές της ζωής που αναπόφευκτα όλοι συναντάμε.

Αλλαγή αντίληψης ως γονιός

Όταν ένας ενήλικας καταφέρει μέσα από την Αυτογνωσία να έχει άμεση πρόσβαση στις ¨μαγικές¨ αυτές στιγμές της ζωής του και να ενδυναμώνεται από αυτές, αντιλαμβάνεται διαφορετικά το μεγάλωμα των δικών του παιδιών, όταν γίνει γονιός ή αν είναι ήδη. Ξέρει πια, από προσωπική πείρα, πως αντίστοιχες τέτοιες στιγμές στη ζωή του δικού του παιδιού είναι που θα το κάνουν πιο δυνατό, πιο ανθεκτικό στις κακοτοπιές, πιο αισιόδοξο και πιο θαρραλέο. Αυτή η γνώση πώς φαντάζεστε ότι μπορεί να σας αλλάξει ως γονιό;

Το ¨μαγικό¨ αυτό συναίσθημα δεν έχει να κάνει καθόλου με την απληστία ή με το να κακομαθαίνουμε τα παιδιά μας αγοράζοντάς τους ό,τι μας ζητήσουν. Έχει να κάνει καθαρά με τις δυνατότητες που νιώθει ο καθένας από εμάς ότι έχει, με την (συνήθως) περιορισμένη αντίληψή μας για το τι είναι δυνατό, με τους περιορισμούς που πολλές φορές μας επιβάλλει  η οικογένεια ή ο κοινωνικός μας περίγυρος.

Μην υπερασπίζεστε τους περιορισμούς σας

Το δικό σας ¨παιχνιδάδικο¨ μπορεί να είναι η μόρφωση και η απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων. Μπορεί να είναι τα ταξίδια και η εξερεύνηση. Μπορεί να είναι ο έρωτας και οι σχέσεις. Μπορεί να είναι οι εμπειρίες που θέλετε να ζήσετε με τα παιδιά σας. Μπορεί να είναι οι φίλοι και οι παρέες. Μπορεί να είναι τα χρήματα και η καταξίωση. Μπορεί να είναι όλα τα παραπάνω κι ακόμα περισσότερα. Θέλω να σταθείτε μπροστά στα  ράφια του δικού σας ¨παιχνιδάδικου¨, κρατώντας ανοιχτό μυαλό για το τι μπορείτε να αποκτήσετε από όλα αυτά. Χωρίς περιορισμούς. Χωρίς φρένο. Χωρίς ταβάνι. Γιατί όπως γράφει και ο Jim Kwik  στο βιβλίο του ¨Limitless¨ που διαβάζω αυτές τις μέρες: «αν υπερασπίζεστε τους περιορισμούς σας, δε θα τους ξεπεράσετε ποτέ».