Συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους άλλους; Με άλλους που τα έχουν καταφέρει καλύτερα, που έχουν περισσότερα, που βρίσκονται εκεί που θα θέλατε να βρίσκεστε; Και πώς νιώθετε; Νιώθετε πάντα λειψοί, κατώτεροι, νιώθετε να υπολείπεστε προσόντων, ικανοτήτων, γνώσεων, ομορφιάς, υλικών αγαθών, κοινωνικής ζωής; Νιώθετε ζήλια, ίσως και φθόνο; Αν ναι, τα πράγματα είναι σοβαρά… γιατί πολύς ανθρώπινος πόνος πηγάζει από τη σύγκριση με τους άλλους.

Πολύς πόνος πηγάζει από τη σύγκριση

Ιδίως σήμερα που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας προσφέρουν τόσες δυνατότητες να συγκρίνουμε τη ζωή μας με τις φαινομενικά «τέλειες» ζωές των άλλων, η σύγκριση μπορεί να μας προκαλέσει βαθύ πόνο. Η σύγκριση, που μας βγάζει πάντα κατώτερους, είναι τόσο επιβλαβής για την ψυχική μας υγεία που αν γινόταν να «μαλώσετε» τον εαυτό σας για να τον αποτρέψετε από το να συγκρίνεται με τους άλλους, θα σας προέτρεπα να το κάνετε με την ίδια αυστηρότητα που ένας γονιός λέει στο παιδί του να μην αγγίζει στο ρεύμα! Τόσο καταστροφική μπορεί να αποβεί για τον ψυχισμό του ανθρώπου όταν γίνεται επίμονα και έχει μεγάλη διάρκεια. Μπορεί να οδηγήσει σε μία συνεχή αίσθηση ανικανοποίητου, σε ανικανότητα να χαρούμε τις μικρές ή μεγάλες νίκες μας ή ακόμα και σε μία σοβαρή κατάθλιψη.

Αίσθημα κατωτερότητας και άγχος

Νεαρά κορίτσια και αγόρια συγκρίνουν καθημερινά το σώμα τους με τα καλλίγραμμα σώματα άλλων συνομήλικων τους ή διασημοτήτων στο Instagram, και νιώθουν απογοήτευση και ντροπή, συναισθήματα που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε διατροφικές διαταραχές, όπως ανορεξία ή βουλιμία.

Πιο μετά, τα ίδια αυτά κορίτσια και αγόρια, ως νεαροί επαγγελματίες πλέον, συγκρίνουν τους τίτλους σπουδών τους και την καριέρα τους με άλλων στο LinkedIn. Και πάντα επιλέγουν να συγκριθούν με άτομα που έχουν σπουδές σε Πανεπιστήμια με ηχηρά ονόματα, τα οποία είναι διασυνδεδεμένα με την αγορά και τα οποία εξασφαλίζουν στους αποφοίτους τους μία λαμπρή καριέρα. Το αποτέλεσμα αυτής της εσωτερικής, συχνά ανομολόγητης, διαδικασίας; Νιώθουν αυτό που στην καθομιλουμένη λέμε «κόμπλεξ», ή αλλιώς νιώθουν μειονεκτικά, δηλαδή, νιώθουν να τους κατακλύζει ένα αίσθημα κατωτερότητας και ταυτόχρονα νιώθουν άγχος. ΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ και ΑΓΧΟΣ! Αυτά είναι τα συναισθήματα που βιώνουν νέοι άνθρωποι που υπήρξαν πιθανόν αριστούχοι σε όλη τους τη μαθητική πορεία, που έχουν πτυχίο Πανεπιστημίου και μεταπτυχιακές σπουδές, που μιλούν μία, δύο, ίσως και τρεις ξένες γλώσσες και που ο μακρύς κατάλογος των προσόντων τους συνεχίζεται, αδυνατώντας, όμως, να τους καθησυχάσει συναισθηματικά και να τους βοηθήσει να χαρούν τη ζωή τους και το κάθε σκαλοπάτι που ανεβαίνουν, την κάθε νέα τους κατάκτηση, γιατί το βλέμμα τους είναι πάντα στραμμένο σε αυτούς που τα καταφέρνουν καλύτερα…

Αργότερα, θα συγκριθούν με αυτούς που βρήκαν το ταίρι τους, ενώ οι ίδιοι είναι ακόμα μόνοι, με αυτούς που παντρεύτηκαν ενώ οι ίδιοι είναι ακόμα σε σχέση, με αυτούς που έκαναν παιδί, ενώ οι ίδιοι προσπαθούν ακόμα… και πάει λέγοντας. Αυτό το «χούι» δε φεύγει ποτέ, αν δεν αποφασίσετε εσείς να το διώξετε. Εδώ μπορεί να σας βοηθήσει το Life Coaching.

Πώς μπορεί να σας βοηθήσει το Life Coaching

Ένας Life Coach μπορεί, κάνοντάς σας τις κατάλληλες ερωτήσεις, να εντοπίσει ποια κομμάτια του εαυτού σας ή της μέχρι τώρα πορείας σας δεν έχετε αποδεχτεί και μαζί να δουλέψετε πάνω σε αυτά για να τα αποδεχτείτε και να εκτιμήσετε τα κέρδη που σας έφεραν. Αυτή η εσωτερική δουλειά από πλευράς σας, θα λειτουργήσει ως βάση για να αντιστρέψετε τη σύγκριση με τους άλλους που, πολλές φορές είναι αναπόφευκτη, ώστε αυτή να λειτουργεί υπέρ σας και όχι εναντίον σας.

Έτσι, δύο τεράστια οφέλη που μπορείτε να  αποκομίσετε από το Life Coaching είναι:

1) Όταν συγκρίνεστε με άτομα που είναι πιο «μπροστά» από εσάς, να πηγαίνετε στην ανάποδη ενέργεια της ζήλειας και του φθόνου (ναι, το αναφέραμε ήδη, κάποιοι φτάνουν στο σημείο να νιώθουν φθόνο) που είναι ο θαυμασμός! Μα φανταστείτε, όταν βλέπετε κάποιον που τα έχει καταφέρει καλύτερα από εσάς, να χαίρεστε με την επιτυχία του και αυτή να αποτελεί κίνητρο και για τη δική σας και να λέτε άνετα και ήρεμα: «Άρα, μπορώ κι εγώ!», «αναγνωρίζω ότι είναι πιο μπροστά από εμένα (δε ζηλεύω) και εμπνέομαι», «παρατηρώ διαφορές (τη δουλειά που έχει ρίξει πίσω από αυτό που βλέπω), «και θέτω βήματα προς την κατεύθυνση της δικής μου επιτυχίας».

2) Να αποκτήσετε τη συνήθεια να συγκρίνεστε και με άτομα που θεωρείτε ότι είναι πιο «πίσω» από εσάς. Όχι για να το παίξετε έξυπνοι αλλά για να διερωτηθείτε: «Τι κάνουν λάθος;» (αυτό θα σας βοηθήσει να αντιληφθείτε τι κάνετε εσείς καλύτερα), «ήμουν ποτέ εκεί; Τι έκανα και είμαι εδώ;» «Μπορώ να τους βοηθήσω;» Αυτή η νέα συνήθεια θα ρίξει φως στα επιτεύγματά σας, που πιθανόν να τα έχετε παραπετάξει σε κάποιο σκοτεινό υπόγειο του μυαλού σας και θα σας βοηθήσει να νιώσετε υπερήφανοι για όσα έχετε καταφέρει έως τώρα.

Γιατί κατά βάθος, όλοι θέλουμε να μπορούμε να χαιρόμαστε με την πρόοδο των άλλων και να διώξουμε από μέσα μας το απαίσιο συναίσθημα της ζήλειας, απλά δεν έχουμε εκπαιδευτεί σε αυτό. Μήπως ήρθε η ώρα;